De dag dat ik de miljoenenindustrie van de telecom-marketing verliet voor het onderwijs en nu scholen help om te groeien, ontwikkelen en veranderen.
‘If you don’t change direction, you may end up where you are heading.’
Ik ben Christian Ghiraw Visser, getrouwd en 3 kinderen in de leeftijd van vijf, twaalf en veertien. Ik heb geluk want op mijn zesde wist ik al wat ik wilde worden als ik groot was; Reclametekenaar! Ik heb dozen vol getekende reclames en maakte zelf verpakkingen van Tjolk (heel lang geleden) en Punica (inmiddels verboden). Ik had een grote doos vol viltstiften, stapels papier en heel veel fantasie maar ik was geen goede leerling. Ik was snel afgeleid, zat altijd vooraan in de klas en het mooiste moment voor mij was als de schoolbel ging en ik naar huis mocht. Dat heeft tot ver in mijn middelbareschooltijd geduurd. Ik hoor het mijn decaan van toen nog zeggen ‘Dat wordt nooit wat met jou Visser!’ En een tijdlang had hij daar gelijk in. Pas op mijn 17e ben ik door aanmoediging van mijn vriendin (nu mijn vrouw) mijn droom gaan verwezenlijken. Haar vraag was simpel; Wat heb jij nou altijd al willen worden?’ Dat ontstak het vuurtje in mij en dat zorgde ervoor dat ik versneld een 1-jarige havo-opleiding ben gaan doen zodat ik naar het Grafisch Lyceum kon gaan.
‘In mijn eerste jaar ging ik al solliciteren bij een reclamebureau om ervaring op te doen.’
Na een toelatingsexamen en een persoonlijk gesprek kon ik aan de slag. Ik was als een vis in het water en wilde alles weten wat mijn docenten wisten. Ik zat na de lessen gesprekken te voeren met de leerkrachten en ging in mijn eerste jaar al solliciteren bij bureaus om ervaring op te doen. En dat lukte. Een reclamebureau gericht op Telecom bood me een baantje aan. Na schooltijd werkte ik op hun kantoor, maakte thuis huiswerk en ging in de avond weer verder voor het bureau. Ik was in de ochtend moe maar voldaan en had in mijn tweede jaar al ervaring met het hebben van succesmomenten en weten wat het is om te falen. De bijbaan, een perfecte stageplek en het harde werken bezorgde mij uiteindelijk een 9,3 voor mijn eindexamenproject, een nominatie voor de Joop Hof Award voor het beste stageverslag en een baan als Junior Art Director in het Noorden van het land. Ik heb in die periode als Junior Art Director en later als Art Director gewerkt voor mooie merken als Volkswagen, Audi, Skoda, Hema en Disney on Ice en belandde 6 jaar later toen ik mijn plafond had bereikt als marketingmanager in de Telecom.
‘Aan de achtbaan kwam spoedig een eind.’
Wat een tijd. Alles ging om scoren, budgetten die nauwelijks op te maken waren en toegang tot alle marketingmiddelen die beschikbaar waren. Maar aan de achtbaan kwam spoedig een eind. Ik werkte meer dan 80 uur per week, zag mijn kinderen en vrouw als ze lagen te slapen en miste echte betekenis. Was dit het nou?
‘Onderwijs gaf mij het gevoel dat ik deel was van iets groters.’
Op een dag werd ik gevraagd door een collega of ik hem wilde helpen met een vraag vanuit een basisschool waar hij in de ouderraad zat en waar het niet zo goed mee ging. Het liet mij niet meer los. Het had betekenis en gaf mij het gevoel dat ik onderdeel was van iets groters dan mijzelf. Op een avond ontmoette ik persoonlijk de leerkrachten en de directeur. Ik hoorde hun verhalen, de motivatie en de passie voor de leerlingen, het onderwijs en het onderdeel uitmaken van de toekomst van deze kinderen. Geen aantallen, niet scoren en geen geld maar passie en liefde voor het doorgeven van kennis en kinderen verder helpen waren de grootste motivatoren en centraal stond de vraag ‘Wat wil jij later worden en hoe gaan we dat bereiken?’ Deze vraag had iemand mij eerder moeten stellen zodat ik mijn droom zou blijven volgen.
‘Zo kunnen kinderen en ouders een school kiezen die bij het kind past’
Vanaf die dag heb ik in mijn ‘vrije tijd’ voor meer onderwijsinstellingen gewerkt, heb mijn baan opgezegd en ben zelfstandig professional geworden zodat ik al mijn tijd en kennis in het (voortgezet)onderwijs kan steken. Ik neem hierin al mijn kennis en ervaring over marketing mee en deel dit met de schoolleiders zodat ze er zelf mee aan de slag kunnen.
‘Ik help onderwijsinstellingen met de Waarom van de school of het bestuur, van de directie en van het personeel en vertaal en visualiseer de belangrijkste kernwaarden. Het resultaat is een plan van aanpak dat effectief is en een identiteit en imago die niet alleen aanspreekt maar dicht bij de schoolleiders, medewerkers en leerlingen staat. Ik laat ze kennis maken met social mediastrategie, de do’s en dont’s van de open avonden, met communicatie en met storytelling. Het doel is de groep kinderen en ouders te informeren en enthousiasmeren en met een duidelijke boodschap alle unieke eigenschappen van de school aan bod te laten komen. Zo kunnen kinderen en ouders een school kiezen die bij hun past, waar ze zichzelf kunnen zijn en hun talenten kunnen ontwikkelen.’
‘Op de barricades voor ‘vernieuwing’ in het onderwijs.’
Inmiddels werk ik ook voor onderwijsinstellingen die hun hoofd boven het maaiveld uit durven steken. Die bereid zijn de barricades op te gaan voor kinderen die, net als ik toen, niet in het huidige schoolsysteem en curriculum passen. Ze hebben een missie en het is een eer om hier onderdeel van uit te mogen maken.
‘Een missie waarbij een verhaal essentieel is.’
Bent u schoolleider van een school in het voortgezet of hoger onderwijs en heeft u het idee dat de eigenschappen die uw school uniek maken niet voldoende naar voren komen? Heeft u net als een aantal van mijn onderwijsinstellingen een missie waarbij een goed verhaal essentieel is? Of staat u inmiddels op de barricades en zoekt u een aanhanger die u de juiste middelen en kennisgeeft om gehoord te worden? Neem dan gerust contact met mij op via christian@hetcreatiepunt.nl of via 06 14288222.
